De zeiltocht
Door: Marlous
Blijf op de hoogte en volg Sjoerd en Marlous
10 Mei 2012 | Griekenland, Sámos
Hallo allemaal,
Begin deze week zouden we een test sessie houden om te kijken of onze experimentele opzet zou werken. Maar voordat het zover was werd ons gevraagd of we mee wilde helpen op een onderzoekssessie op de zeilboot. Dinsdagochtend om 5.30 stonden we klaar met onze spullen om op pad te gaan, en woensdagochtend rond 9.00 zouden we weer vertrekken vanaf Patmos, een eiland zo’n vier uur varen (met gunstige wind) bij Samos vandaan. Leuk! Samen met vier anderen, en de captain en hoofd wetenschapster gingen we op pad. Onderweg moesten we in shifts (3 om 3) uitzicht houden om dolfijnen te spotten en een logboek bijhouden. In totaal zijn we 7 dolfijnen tegengekomen.
Op het eiland Patmos stond ons nog een verrassing te wachten, een Duitse filmcrew kwam ook nog eens aanboord, het was al krap..., om een documentaire te maken over de griekse eilanden. Sjoerd en ik hebben voor de show in onze wetsuits onderwater gedoken en gedaan alsof we heel hard aan het onderzoeken waren. Wat wel superfijn was, de filmcrew had goed voedsel meegenomen voor ons! Appels, kaas, bruin brood en salami, wat waren wij gelukkig zeg!!!
De dag erna gingen we op zen Grieks om 9.00 uur weg, dat betekend om 18.00 s’avonds. De wind begon behoorlijk aan te wakkeren, en het werd donker en koud. Het heerlijke eten heeft Sjoerd helaas niet binnen kunnen houden. Zes keer heeft hij geprobeert de salami aan de vissen te schenken, wat een natuurconservatist he? Saamhorig zaten we met zen achten buiten op dek beroerd te wezen, en die terugreis duurde lang, 5,5 uur. Sjoerd en ik zaten in korte broek, we hadden wel warme kleding mee, maar we waren te beroerd om nogmaals naar beneden te gaan en het aan te trekken, dan maar kou lijden, dat leidt tenmiste wat af van de misselijkheid...
Nog een mooie verrassing, op de boot in een apart hok hadden we onverwachte meelifters. Een nestje van vier kittens had met ons meegevaren. De moeder is op de heenreis gesignaleerd, maar daarna helaas niet meer. Dus wij op woensdag met instant melk uit blik en lepeltjes bewapend kittens voeren :) Als het goed is komen ze vanavond mee naar de basis bij ons en mogen ze vanaf nu iemands badkamer bewonen en hebben we vier nieuwe vriendjes erbij :)
Ps. Sjoerd heeft ook een verhaaltje getypt over het eten hier.
Begin deze week zouden we een test sessie houden om te kijken of onze experimentele opzet zou werken. Maar voordat het zover was werd ons gevraagd of we mee wilde helpen op een onderzoekssessie op de zeilboot. Dinsdagochtend om 5.30 stonden we klaar met onze spullen om op pad te gaan, en woensdagochtend rond 9.00 zouden we weer vertrekken vanaf Patmos, een eiland zo’n vier uur varen (met gunstige wind) bij Samos vandaan. Leuk! Samen met vier anderen, en de captain en hoofd wetenschapster gingen we op pad. Onderweg moesten we in shifts (3 om 3) uitzicht houden om dolfijnen te spotten en een logboek bijhouden. In totaal zijn we 7 dolfijnen tegengekomen.
Op het eiland Patmos stond ons nog een verrassing te wachten, een Duitse filmcrew kwam ook nog eens aanboord, het was al krap..., om een documentaire te maken over de griekse eilanden. Sjoerd en ik hebben voor de show in onze wetsuits onderwater gedoken en gedaan alsof we heel hard aan het onderzoeken waren. Wat wel superfijn was, de filmcrew had goed voedsel meegenomen voor ons! Appels, kaas, bruin brood en salami, wat waren wij gelukkig zeg!!!
De dag erna gingen we op zen Grieks om 9.00 uur weg, dat betekend om 18.00 s’avonds. De wind begon behoorlijk aan te wakkeren, en het werd donker en koud. Het heerlijke eten heeft Sjoerd helaas niet binnen kunnen houden. Zes keer heeft hij geprobeert de salami aan de vissen te schenken, wat een natuurconservatist he? Saamhorig zaten we met zen achten buiten op dek beroerd te wezen, en die terugreis duurde lang, 5,5 uur. Sjoerd en ik zaten in korte broek, we hadden wel warme kleding mee, maar we waren te beroerd om nogmaals naar beneden te gaan en het aan te trekken, dan maar kou lijden, dat leidt tenmiste wat af van de misselijkheid...
Nog een mooie verrassing, op de boot in een apart hok hadden we onverwachte meelifters. Een nestje van vier kittens had met ons meegevaren. De moeder is op de heenreis gesignaleerd, maar daarna helaas niet meer. Dus wij op woensdag met instant melk uit blik en lepeltjes bewapend kittens voeren :) Als het goed is komen ze vanavond mee naar de basis bij ons en mogen ze vanaf nu iemands badkamer bewonen en hebben we vier nieuwe vriendjes erbij :)
Ps. Sjoerd heeft ook een verhaaltje getypt over het eten hier.
-
10 Mei 2012 - 20:40
Ellen:
wat een geweldig avontuur was dat weer!! jammer van het zeeziek zijn, da's heel beroerd, I know.... super leuk alle dieren om jullie heen!! ik heb vandaag ook hele mooie foto's gezien van een nestje kittens van een collega.. maar zou die van jullie wat graag even komen kroelen!! lieve groet. xxx Ellen -
11 Mei 2012 - 09:40
Ingrid:
Ah, sorry mijn reactie bij het vorige verhaal was niet helemaal gepast, te lezen hoe blij jullie waren met een appel en brood...
Wel balen dat zeeziekte dan weer 'roet in het eten gooit' (leuke woordspeling..)
Zou het zo zijn dat je kunt wennen aan het varen en niet meer zeeziek hoeft te zijn als je maar vaak genoeg vaart?? Hoop ik voor jullie en de andere studenten. -
13 Mei 2012 - 12:10
Bram:
wat een avonturen beleven jullie zeg! ben stiekem wel een beetje jalours aan t wezen op jullie stage. maar het is jullie gegund! heel veel plezier samen verder en blijf vooral deze verhalen delen! geweldig!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
